oczu napływały łzy. - Ja... byłam w nim zakochana i nie chciałam, żeby coś mu się stało. Nie mogłam uwierzyć... -

- Na to wyglada.
- Ale chce wiedziec...
wnece kuchennej.
- Ależ kochanie...
jednorazowy pokrowiec na termometr i delikatnie umieściła go w uchu Caleba.
Miała wra¿enie, ¿e traci rozum... to nie mo¿e byc prawda.
- I?
zaintonowali pierwszy hymn. Victoria powiedziała cos cicho
mógł gnic w grobie, nic go to nie obchodziło.
jednoczesnie odczuł ulge i lek. - Fiona i Carmen sa teraz zajete
kieszeni. Jeszcze raz przejrzała zapisane nazwiska w nadziei,
182
jakiej teraz potrzebuje, pomyslała Marla, rozczarowana. Co
zbyt ciasne. Zbyt intymne. Szyby zaparowały, odcinajac ich od

- Bądź zdrowa - pożegnał ją.
- Bądź u mnie o dziesiątej.
- Jaka pyszna - pochwalił ją po pierwszym łyku.
Tak, odpowiedział jego wewnętrzny głos. O wiele za wcześnie.
wszystko samo się rozwiąże.
A jednak się liczy. Jeszcze jak się liczy, ponieważ oznacza to
wcześniejsze pytanie w sprawie przysługującego mu statusu
opowiedziała o niedawnej tragedii, tamci złożyli mu wyrazy
się na scenie.
Wprawdzie nieproszonego gościa, ale jednak.
- A może byście tak pogadali z naszym ojczymem? - odezwała się
ośnieżone szczyty gór w oddali czy na wodne ogrody.
- Zuzanno!
- Powiedziała mi to samo, co tobie.
krainy złego snu do brutalnej rzeczywistości. Poza tym Izabeli można